زیبایی های زندگی!

زیبایی چیست؟
  از آنجا که هنر مبتنی بر شناخت زیبایی است .خلاقیت وابداع وآفرینش یک اثر زیبای هنری ، جز با شناخت جمال وزیبایی میسر نیست .
 در این شکی نیست که انسان در برخوردبا بعضی پدیده ها ,آنها را به گونه ای می بیند که لفظ«زیبا »را درموردشان بکار می برد .ممکن است دلیلی هم نتواند بر زیبا بودن آن بیان کند .به قول ویل دورانت «همه ی دلها به ندای زیبایی گوش فرا می دهند ولی کمتر مغزی از علت آن می پرسد .» دورانت ,ویل ,لذات فلسفه ,عباس زریاب ,ص٢١٧)ولی این احساس را دارد که فلان شعر زیباست ,آن تابلو ,خط ,فیلم ,معماری ,صدا وغیره زیباست .آیا چیزی درردون انسان است که بعضی اشیاءرا زیبا می بیند ؟آیا توازن وهماهنگی که بین اشیاءوجود دراد,آنهارازیبا جلوه می دهد ؟البته هر شیءزیبا دارای این ویژگی هاست وانسان بادقت در طبیعت وجهان پیرامون خود می تواند زیبایی های موجود را بشناسد واز آنها لذت ببرد , هرچند برخی اززیبایی هارا با نگاه مجددوعمیق می توان شناخت .بیش از هر چیز لازم است معنی زیبایی را بیان کنیم .
 زیبا در لغت معانی بسیارولی  نزدیک دارد:زیبایی حاصل مصدر وبه معنای خوبی ,نیکویی,حسن و جمال وظرافت ولطافت وبهاء است وحالت وکیفیت زیبا عبارت است ازنظم وهماهنگی که همراه عظمت وپاکی در شیئی وجود داردوعقل وتخیل وتمایلات عالی انسان را تحریک کند ولذ وانبساط پدید آورد.
زیبنده به معی نیکو وخوب ونقیض زشت وبد ,جمیل وصاحب جمال وخوش نما وآراسته وشایسته .هر چیز خوب وبا ملاحت که نیکو واراسته باشد.
هرچه را خوب وکش وزیبا کنند    از برای دیده ی زیبا کنند (مولوی)

تفاوت بین هنروزیبایی
 یکی از اساسی ترین مسائل هنر زیبایی است. امااینکه  زیبایی همان هنر است یا خیر ؟چه نسبتی بین هنر وزیبایی وجوددارد؟ آیا هنر وزیبایی دست درآغوش همدیگرند , یکی بی وجود دیگری می تواند باشد ؟وآیا در یک اثر هنری زیبا,هنر اصالت دارد یا زیبایی ؟آیا می توان زیبایی را فدای هنر کرد ویاهنررا قربانی زیبایی نمود ؟ سوالاتی است که ممکن است به ذهن ما خطور کند باید بگوییم  اگرچه بعضی گمان می کنند زیبایی وهنر هر دو یک مقوله است وگاه یکی به جای دیگری به کار می رود ,ولی این طور نیست ,بلکه زیبایی با هنر یک فرق اساسی دارد .زیبایی آن است که با ادراکات انسان ملایمت داشته باشد وبه طور محسوس یا نامحسوس با دستگاه ادراکی بشر هماهنگ باشد به گونه ای که قوای ادراکی از آن لذت ببرد.مانند زیبایی یک آهنگ در خوش نوایی که حس شنوایی از آن لذت ببرد.اما هنر استعدادوخلاقیت دستگاه ادراکی امسان است .بنا براین اگر موجوی زیبا بود الزاما هنرمند نیست وموجو.دی هنر مند است که بتواند زیبایی بیافریند وآنچه هنرمند بیافریند جمال وزیبایی است .
   از دیدگاه شهید مطهری زیبایی را نمی توان تعریف كرد. به تعبیر ایشان زیبایی «مما یدرك و لا یوصف» است؛ درك می شود اما توصیف نمی شود. او با نقد نظر افلاطون كه زیبایی را قابل تعریف می داند می گوید: «افلاطون برای زیبایی تعریفی كرده است كه اولاً معلوم نیست تعریف درستی باشد و ثانیاً، بر فرض درست بودن، تعریف كاملی نیست. او گفته است زیبایی عبارت است از هماهنگی اجزاء با كل. اگر كل و مجموعه ای دارای اجزاء متناسب باشد زیباست». مطهری در نقد نظر افلاطون ادامه می دهد: «بر فرض كه این تعریف صحیح باشد، خود تناسب یك تعریف خاصی است و نمی توان در زیبایی ها بیان كرد كه آن چیست. مثلاً در آب به نسبت معینی اكسیژن و هیدروژن وجود دارد در حالی كه در زیبایی نمی توانیم اندازه و نسبتی را معین كنیم. مطهری معتقد است: «اگر خواسته باشیم حقیقتی را درك كنیم ضرورتی ندارد كه آن را بدانیم و تعریف كنیم». فلاسفه غالباً در تعریف بعضی از مفاهیم و حقایق بنیادین ـ مانند عدالت، علم و غیره ـ اظهار عجز كرده اند و شاید این مسأله سبب شده كه بعضی مانند مطهری، وینگنشتاین و غیره معتقد باشند كه درك انسان از هر گونه حقیقت لزوماً به معنای توانایی انسان در تعریف آن نیست.

زیبایی های زندگی!...

فرگرد کودکی از کتاب سرخ :


پوزش خواستن از پس اشتباه ، زیباست حتی اگر از یک کودک باشد. حکیم ارد بزرگ


رسیدن به راستی و درستی چندان سخت و پیچیده نیست کافیست کمی به خوی کودکی برگردیم . حکیم ارد بزرگ


هرگز به کودکانتان نگویید پیشه آینده اش چه باشد همواره به او ادب و ستایش به دیگران را آموزش دهید چون با داشتن این ویژگیها همیشه او نگار مردم و شما در نیکبختی خواهید بود و اگر اینگونه نباشد هیچ پیشه ای نمی تواند به او و شما بزرگواری بخشد . حکیم ارد بزرگ


کسی که همسر و کودک خویش را رها می کند ، در پی خفت ابدیست . حکیم ارد بزرگ


کودکی که گناه خویش را بدون پرسش ما به گردن می گیرد در حال گذراندن نخستین گام های قهرمانی است . حکیم ارد بزرگ


کودکان برای شاد بودن ، بیش از هر چیزی به گفتگو با ما نیاز دارند . حکیم ارد بزرگ


بی پناهی و سرگردانی کودک امروز بیش از هر زمان دیگری ست . حکیم ارد بزرگ


بهترین شیوه آموزش به کودک ، همراه شدن با او در درون داستانهای پند آموز است . حکیم ارد بزرگ زیبایی های زندگی!...

در زندگی ، زیبایی های فراوانی وجود دارد. زیبایی های زندگی را به چند دسته می توان تقسیم نمود:

زیبایی هایی هستند که پی بردن به آنها نیاز به هیچ چیز خاصی ندارد بنابراین به راحتی قابل مشاهده هستند و همه افراد می توانند به آنها پی ببرند. مثل: زیبایی یک گل ، یک باغ ، یک خانه ، یک ماشین ، یک لباس و ...

دسته دوّم:این دسته از زیبایی ها لطیفتر از دسته قبل هستند به طوری که به سادگی قابل درک شدن نیستند لذا هر کسی هم نمی تواند به وجود آنها پی ببرد و از آنها لذت ببرد. بلکه برای پی بردن به آنها و درک کردن آنها، باید شرایط خاصی ( علم و شناخت ) در فرد وجود داشته باشد. مثل زیبایی های ادبی مستتر در یک شعر. هر چه فرد آشنایی بیشتری با علم « ادبیات » داشته باشد ، بیشتر زیبایی های ادبی به کار رفته در یک شعر را درک می کند و لذت عمیق تری می برد.مثال بالاتر آن ، قرآن است که دارای زیباییهای لفظی و ادبی بسیار زیادی است. ولی ما موقع تلاوت قرآن ، معمولاً متوجه آنها نمیشویم و از آن زیبایی ها هم لذت شایسته ای نمی بریم. اما آنهایی که با علم « ادبیات عرب » و سایر علوم مرتبط آشنایی دارند ، به محض شنیدن یک آیه ، متوجه زیبایی های ادبی و لفظی و معنوی آن می شوند و چنان لذت می برند که گویی از جام شراب زلالی سر مست گشته اند

کشوری که دارای پیشوایی بی باک است همه مردمش قهرمان و دلیر می شوند . ارد بزرگ

دسته سوّم:این دسته از زیبایی ها ، خیلی لطیفتر از دو دسته اول هستند. به طوری که برای پی بردن به آنها ، « صفای قلب » لازم است. یعنی برای درک کردن آنها ،علاوه بر شرط علمی ، نیازمند شرط عملی هم هستیم و باید فضای قلب خود را ( که مرکز احساس است ) از آلودگی های گناه پاک کنیم و آن را با اعمال صالح و عبادت پروردگار و ذکر مداوم و .... صیقلی و نورانی نمائیم تا لطیف شود و بتواند آن زیبایی ها را درک کند و الا از درک آنها محروم می مانیم.آنجا که حضرت علی اکبر علیه السلام می فرماید: « شهادت ، نزد من از عسل شیرینتر است »، یا آنجایی که رزمندگان ما در شبهای عملیات برای شهید شدن خود دعا می کردند و اگر برای عملیات انتخاب نمی شدند ، یا از عملیات سالم بر می گشتند ، غمگین بودند ، از این مقوله است.

توجه مهم:معمولاً کسانی که شرط لازم برای درک زیبایی های لطیف خصوصاً دسته سوم را ندارند ، متوجه « کمبود شرایط » در خودشان نیستند بلکه اساساً وجود آن « زیبایی » ها را انکار می کنند. چون پی بردن به « کمبود شرایط » در خود ، خود نیازمند سطوحی از علم و صفای قلب است که آنها ندارند!

زیبایی های زندگی!...

مهارت درك زيبايي هاي زندگي» زیبایی های زندگی!...ادامه مطلب